به طور کلی هنگامی که یک بازیکن به خطایی که منجر به اخراج او شود نزدیک گردد، اصطلاحا در شرایط Foul Trouble قرار گرفته است.

به عنوان مثال بازیکنی که در مسابقات فیبا چهار خطائه شود، با خطای پنجم باید زمین را تا پایان مسابقه ترک کند. به همین دلیل این بازیکن در شرایط Foul Trouble قرار می گیرد. در قوانین NBA بازیکن با خطای ششم اخراج می شود به همین منظور زمانی که پنج خطائه شود در شرایط Foul Trouble قرار می گیرد.

البته تعداد خطاهای زیاد نسبت به کوارتر هم موجب می شود تا از اصطلاح Foul Trouble استفاده شود. مثلا سه خطائه بودن در کوارتر اول یا دوم!

در برخی از فرهنگ های واژه شناسی بسکتبال از اصطلاح Foul Trouble برای اشاره به زمانی که تیم به پایان محدودیت خطای تیمی هم نزدیک می شود، اشاره شده است. در قوانین FIBA هنگامی که تیمی پنج خطائه شود، از خطای پنجم و بعد از آن به تیم مقابل Free Throw داده می شود. در قوانین NBA محدودیت خطای تیمی شش خطا است. به همین دلیل زمانی که تیم در کوارتر، چهار خطائه است (در NBA پنج خطائه) در شرایط Foul Trouble قرار گرفته دارد.