Four Corners Offense یا Four Corner Stall حمله ای در بسکتبال است که با هدف نهایت استفاده از زمان مالکیت توپ اجرا می شود.

در شروع این استراتژی ۴ بازیکن در ۴ گوشه (Corner) نیمه زمین حریف مستقر می شوند و بازیکن پنجم که مالک توپ است (که اکثرا بازیکن Point Guard تیم است) در وسط این چهار ضلعی قرار می گیرد و سپس براساس روند سیستم با حرکت های بدون توپ، محل قرارگیری بازیکنان به طور مداوم تغییر می کند. این استراتژی پیش از اختراع زمان مالکیت توپ (Shot Clock) در مسابقات کالج های آمریکا مورد استفاده بود و برخی تا پایان زمان مسابقه به واسطه این سیستم مالکیت توپ را در اختیار داشتند.

این سیستم هم به مانند سایر سیستم های بسکتبال با هدف امتیازآوری طراحی شده است اما تلاش می شود تا در دیرترین زمان ممکن و در امن ترین شرایط این اتفاق رخ دهد. بیشترین فرصت کسب امتیاز در این سیستم به واسطه Drive توسط بازیکن حاضر در وسط چهار ضلعی و یا Backdoor Cut بازیکن حاضر در یکی از کرنرهای پشت سه امتیازی است.

این استراترژی در اواسط دهه پنجاه توسط مربی John McClendon اختراع شد و تا مدت زیادی در سطح اول مسابقات NCAA مورد استفاده قرار می گرفت؛ بخصوص از سوی مربی Dean Smith در دهه ۱۹۶۰ میلادی که به واسطه Point Guard خود Phil Ford بسیار موثر بود. به همین دلیل برخی آن را با نام Ford Corners هم می شناسند.